سفارش تبلیغ
صبا ویژن

چرا صورتجلسه شورایعالی کار را امضا کردیم؟ / دریافتی کارگران بیشت

نماینده کارگران در شورایعالی ایلنا کار با بیان اینکه از نتیجه جلسه شب گذشته رضایت نداریم، تاکید کرد: ایستادگی بر سر منافع کارگران جواب می‌دهد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، نیمه شب گذشته در جلسه شورایعالی کار، حق مسکن کارگران با 200 هزار تومان افزایش از 100 هزار تومان به 300 هزار تومان رسید و در عین حال، میزان افزایش حداقل مزد با 5 درصد افزایش به 26 درصد رسید؛ این در حالیست که پایه سنوات کارگری با 75 هزار تومان تقلیل به 100 هزار تومان رسید.

نمایندگان کارگری شورایعالی کار که صورتجلسه بیستم فررودین ماه را امضا نکرده بودند، نهایتاً شب گذشته مصوبه جلسه را امضا کردند؛ علی خدایی (نماینده کارگران در شورایعالی کار) در این رابطه می‌گوید: از نتیجه حاصله و عدد و رقم تعیین شده راضی نیستیم؛ ما روزی اعلام رضایت می‌کنیم که حداقل‌های زندگی یعنی سبد معیشت تامین شود و دریافتی کارگران برابر با سبد معاش توافق شده باشد.

چرا امضا کردیم؟

وی ادامه داد: نارضایتی که ما ایرانسرور گروه کارگری در بیستم فروردین داشتیم و مصوبه مزدی را امضا نکردیم، به دلایل متعدد بود؛ یکی از این دلایل، بحث خروج مذاکرات مزدی از ریل همیشگی بود که بارِ افزایش دستمزد روی افزایش مزایای مزدی افتاده بود؛ با اصلاحات دیشب مجدا به همان ریل سابق تا حدودی نزدیک شدیم که در مجموع دریافتی کارگران از تورم 41.2 اسفندماه بانک مرکزی پیشی گرفت؛ همین مساله ما را متقاعد کرد به تغییرات رضایت دهیم.   

به گفته خدایی، با توجه به شرایطی که در آن قرار داریم و به هیچ‌وجه شرایط مطلوبی نیست –هرچند این شرایط نامناسب اقتصادی به ما کارگران هیچ ربطی ندارد و کارگران در به وجود آوردن آن هیچ نقشی ندارند- نتیجه حاصله چندان بد و غیرقابل قبول نیست.

او تاکید می‌کند: باتوجه به شرایط و جمع‌بندی اوضاع، مزد تعیین شده توانست رضایت نسبی گروه کارگری را جلب کند؛ تاکید می‌کنم رضایت نسبی نه رضایت کامل.

چه تغییراتی در مصوبه دستمزد اتفاق افتاد؟

نماینده کارگران در شورایعالی کار در ارتباط با تغییرات رخ داده در مصوبه قالب سایت وردپرس فروشگاهی دستمزد 99 گفت: اما تغییراتی که اتفاق افتاد این بود که در بخشنامه مزد، حداقل مزد افزایش 21 درصدی داشت که  5 درصد افزایش رخ داد و این رقم به 26 درصد رسید؛ حق مسکن نیز 200 هزار تومان زیاد شد. امسال رشد مزایا قبال توجه بود؛ حق بن به 400 هزار تومان رسید یعنی افزایش 210 هزارتومانی داشت؛ حق مسکن هم افزایش قبال توجهی داشت؛ حق مسکن بعد از سالها نهایتاً سال گذشته به 40 هزار تومان رسید و در ادامه سال با افزایش 60 هزار تومانی 100 هزار تومان شد امسال اما با افزایش 200 هزار تومانی به 300 هزار تومان رسید.

به گفته خدایی، در مقام مقایسه، عملکرد امسال شورایعالی کار در قیاس با سال‌های قبل، بهتر و تا حدودی قابل قبول‌تر بوده است.

او می‌افزاید: هدفی که در مذاکرات مزدی سالهای اخیر دنبال کردیم این بود به سمتی برویم که شکاف چندین ساله میان دستمزد و سبد معاش جبران شود؛ امسال باتوجه به افزایشی که در مزایای مزدی مانند حق مسکن و پایه سنوات و بن خواربار اتفاق افتاد، دریافتی کارگر حداقل‌بگیر نسبت به سالهای مشابه که تورم بالا داشتیم، تا حدودی قابل قبول است؛ یادمان نمی‌رود که در سال‌های  91 و 92 با تورم 35 درصدی، صرفا حداقل دستمزد 25 درصد افزایش یافت امسال علاوه بر افزایش 26 درصدی حداقل مزد، مزایا هم افزایش قابل توجهی یافت.

خدایی با بیان اینکه بازهم تاکید می‌کنم مزد تعیین شده عددی نبود که ادعا کنیم رضایت کامل داریم یا منتظر باشیم ما را تشویق کنند؛ ادامه می‌دهد: اما باتوجه به شرایط اقتصادی جامعه و فقدان امنیت شغلی کارگران، مزد تعیین شده ما را به نقطه‌ای رساند که رضایت نسبی گروه کارگری جلب شد و نهایتاً پای آن امضا گذاشتیم.

تغییر مصوبه با ایستادگی نمایندگان کارگری شورایعالی کار

به عقیده خدایی، صرف تغییر مصوبه دستمزد به علت امضا نکردن نمایندگان کارگری، یک اتفاق مثبت و یک رهاورد صنفی است؛ او می‌گوید: این اولین بار بود که بعد مدتها گروه کارگری پای منافع  مزدی کارگران قاطعانه ایستاد و مصوبه دستمزد را امضا نکرد و  در نهایت، با این ایستادگی، مصوبه تغییر کرد؛ این، یک اتفاق مثبت است و نشان می‌دهد که روند بلندمدت پیگیری منافع کارگران جواب می‌دهد و اگر در بستر قانون پیگیر باشیم به حقوق خود تا حدودی دست پیدا می‌کنیم. ما در بستر قانون ایستادگی کردیم و در نهایت،  تغییر در مصوبه اتفاق افتاد.

او تاکید می‌کند: هرچند برداشت ما این نیست که اتفاق بزرگی افتاده اما این اصلاحات، نمایانگر یک تغییر رویه در مذاکرات مزدی است که یاد بگیریم اگر ایستادگی کنیم، می‌توانیم منشا تغییر شویم و طرف‌های مقابل را وادار به پذیرش نماییم.

خدایی در پایان تاکید می‌کند: بعد از امضا نکردن مصوبه بیستم فرودین ماه، گروه‌هایی از کارگران آنچنان که باید از نمایندگان کارگری و عملکرد آنها حمایت نکردند؛ نمی‌خواهم بگویم که چه گروه‌هایی حمایت نکردند و چه کسانی حمایت کردند اما می‌خواهم این را بگویم که در مجموع باتوجه به «داشته‌هایمان» به نقطه قابل قبولی رسیدیم؛ نقطه‌ای که دولت و کارفرمایان تا حدودی مجبور به پذیرش شدند و پا پس کشیدند؛ البته بازهم تاکید می‌کنم این پذیرش، کامل و رضایت‌بخش نیست و نمی‌توان ادعا کرد که از نتیجه، رضایت کامل داریم. تعریف رضایت کامل همانطور که گفتم این است که دستمزد برابر با سبد معیشت باشد و کارگران بتوانند با دستمزدی که می‌گیرند، یک زندگی شایسته را اداره کنند.

مدیر کل دفتر برنامه ریزی آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از امکان مهمانی دانشجویان در دانشگاه محل سکونت خود به دلیل شرایط کرونا خبر داد.

«محمدرضا آهنچیان» مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات فارس و فناوری در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره روند تسهیل مهمان شدن دانشجویان در دانشگاه‌های استان محل سکونت توضیح داد: وزارت علوم در نامه‌هایی که اسفند ماه به دانشگاه‌ها ابلاغ شد، تاکید داشت دانشگاه‌ها در ارتباط با درخواست‌ دانشجویانی که به دلیل الزامات ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا،م‌خواهند در شهر محل زندگی خودشان مستقر شوند، حداکثر تسهیلات را فراهم سازند.

مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوریادامه داد: ضمن اینکه تاکید شد، دانشجو نمی‌تواند با استفاده از شرایط مقابله با کرونا برای هر یک از دانشگاه‌های کشور درخواست مهمانی داشته باشد.

وی گفت: این اختیار به دانشگاه‌ها داده شد که شرایط و درخواست دانشجویان را بررسی و تصمیم‌گیری کنند. البته به دلیل اینکه درخواست مهمان شدن در هر دانشگاه بررسی می‌شود، فعلا آمار دقیقی از درخواست‌های دانشجویان متقاضی و نسبت موافقت دانشگاه‌ها با این درخواست‌ها در اختیار وزارتخانه نیست. طبق استعلام‌های انجام شده تاکنون دانشگاه‌ها درخواست‌ها را در فرایند قانونی بررسی کرده و با مدارا و بر اساس همکاری پاسخ داده‌اند.

آهنچیان با اشاره به برنامه‌ریزی‌های انجام شده برای بازگشایی دانشگاه‌ها بیان کرد: در این خصوص اقداماتی در وزارت علوم انجام شد؛ ابتدا طی نامه‌ ارسال شده در 11 فروردین به دانشگاه‌ها، اعلام شد، به دلیل شرایط نامعین، اگر بنا به بازگشایی دانشگاه‌ها پس از تعطیلات نوروز شد، دانشگاه‌ها در هماهنگی و توافق با یکدیگر کمک کنند تا دانشجویان از طریق مهمانی در شهر محل زندگی خود نیمسال تحصیلی را به پایان ببرند.هرچند پس از این با تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا،‌ دانشگاه‌ها به صورت حضوری باز نشدند و با ادامه آموزش الکترونیکی موضوع اساسا منتفی شد، زیرا  دانشجویان می‌توانستند در شهر محل زندگی خود و در کنار خانواده مشغول به تحصیل باشند و از طریق آموزش‌های الکترونیکی در دانشگاه مبدا نیمسال تحصیلی خود را ادامه بدهند.

مدیر کل دفتر برنامه ریزی آموزش عالی وزارت علوم درباره همراهی دانشگاه‌های پیام نور و آزاد اسلامی با دانشگاه‌های دولتی برای برگزاری آزمون‌ها در شهر محل اقامت دانشجو گفت: طبق موافقت و اعلام معاونت آموزشی وزیر علوم، در صورت لزوم برگزاری امتحانات پایان نیمسال جاری به صورت حضوری، دانشگاه‌ها می‌توانند با هماهنگی سایر دانشگاه‌ها، امتحان دانشجو را در شهر محل زندگی وی برگزار کنند.

وی بیان کرد:‌ برای تسهیل این امر و به این دلیل که تعداد دانشگاه‌های دولتی محدود و در هر شهری دارای واحد دانشگاهی نیستند، دانشگاه‌ها می‌توانند این هماهنگی را با دانشگاه‌های پیام نور و آزاد اسلامی هم انجام دهند، خوشبختانه این دانشگاه‌ها آمادگی همکاری خود در این زمینه را اعلام کرده‌اند. این تسهیل دیگری بود که فراهم شد تا به ویژه دانشجویان کاردانی و کارشناسی به دلیل حضور در جلسات امتحانی ناگزیر به سفر نشوند.

آهنچیان درباره شرایط مهمان شدن در مهرماه توضیح داد: برای مهر ماه آینده هم کماکان وزارت علوم بر این موضوع تاکید دارد که دانشگاه‌ها با مهمانی دانشجویانی که متقاضی تحصیل در شهر محل زندگی خودشان هستند، موافقت کنند. قاعدتا در این میان استثنائاتی وجود دارد، از جمله اینکه که بعضی از گرایش‌ها در شهر محل زندگی دانشجو نیست و نمی‌تواند درخواست مهمانی و همزمان درخواست تغییر رشته یا تغییر گرایش داشته باشد که چنین مواردی را دانشگاه مبدا و مقصد بررسی خواهند کرد.

وی در پاسخ به این سوال که حذف ترم برای دانشجویان حواشی زیادی در پی داشت،‌ آیا مساعدت لازم از سوی دانشگاه صورت می‌گیرد تا دانشجویان مهمان شدن را به شیوه راحت‌تری انجام دهند؟ گفت: در حال حاضر که آموزش در دانشگاه‌ها بیشتر وضعیت غیرحضوری دارند و فشاری از جهت بازگشایی خوابگاه‌ها وجود ندارد، ولی اگر ناگزیر به برگزاری آموزش‌های حضوری باشیم،‌ قاعدتا وزارت علوم تسهیلات بیشتری قائل خواهد شد.

مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم تاکید کرد: دانشجویان این نکته را بدانند که در صورت مهمان شدن برای یک یا دو نیمسال در سایر دانشگاه‌ها، ممکن است در آینده که به دانشگاه مبدا خود بازمی‌گردند، به دلیل عدم تطبیق واحدها و تقویم دانشگاه‌ها با مسائلی در روند دانش‌آموختگی خود مواجه شوند، به این دلیل اگر دانشجو برای مهمان شدن دلیل موجهی ندارد و قالب سایت وردپرس رایگان خوابگاه‌ها نیز با پروتکل و فاصله گذاری اجتماعی فعال هستند، توصیه می‌کنم که دانشجو تحصیل خود را در دانشگاه مبدا خود ادامه بدهد، مگر این که مشکلی برای خود یا بستگان درجه یک او ایجاد شده باشد که ناگزیر از درخواست مهمانی است.

عباس امینی می‌گوید: زمانی با متولدین دهه هفتاد حرف می‌زدم؛ به آنها گفتم اگر به تو یک میلیارد بدهند می‌روی یک نفر را خاک کنی؟ خیلی مطمئن گفت بله، گفتم یعنی اصلا برایت مهم نیست، باز هم با اطمینان گفت نه. یعنی اینقدر آدم‌ها تغییر کرده‌اند، که نمی‌توان برای آن تصوری قائل بود. ولی با این وجود ما نمی‌خواهیم این موضوع را قبول کنیم و همچنان علاقمندیم که داستان‌های آرمانی دهه شصت را تعریف کنیم. در واقع یکی از دلایل قطع ارتباط نسل جدید با ما نیز این بوده که قصه‌های آنها را نمی‌گوییم.

به گزارش خبرنگار ایلنا، فیلم «کشتارگاه» چندمین اثری است که این روزها به صورت آنلاین در وی‌او‌دی‌ها اکران شده است. «کشتارگاه» با بهره گرفتن از موضوعات روزی همچون قاچاق ارز به بیان داستانی اجتماعی پرداخته و به نقد جامعه امروز می‌پردازد. باران کوثری، مانی حقیقی، حسن پورشیرازی و امیرحسین فتحی ازجمله بازیگرانی هستند که در این اثر به ایفای نقش می‌پردازند.

به بهانه اکران آنلاین این فیلم با عباس امینی که کارگردانی آن را برعهده داشته است، به گفتگو پرداختیم.

برای پرداختن به مافیای قاچاق ارز تهدید نشدیم

فیلم «کشتارگاه» جدا از روایت داستان اصلی خود به مسئله قاچاق ارز و گوشت می‌پردازد که هر دو از مشکلات چند سال گذشته کشور بوده است. باتوجه به اینکه در جایی گفته بودید موضوعی که در فیلم نشان می‌دهید؛ توسط مافیای خطرناکی به طور واقعی هم در حال انجام است، در ساخت با چه چالش‌هایی مواجه شدید؟ آیا قبل و بعد از ساخت فیلم از سوی این مافیا تهدید نشدید؟

خوشبختانه هیچگونه تهدیدی در این موضوع نداشتیم، چون به هر حال ما هم سعی نکردیم که خیلی دست روی سیستم آنها ببریم. به نوعی تنها موضوع را مطرح کردیم. دلیل آن هم این بود که بتوانیم بهتر و موشکافانه‌تر به مسئله بپردازیم. ولی به هر حال وقتی جابه‌جایی پول‌ها از حد معمول بالاتر می‌رود، اصولا برخی قدرت‌ها به میان می‌آیند که طبیعتا خیلی در توان فیلمساز نیست که به مقابله با آنها بپردازد. فیلمساز می‌تواند موضوعی را در قالب قصه طرح کند و به نقاط تاریک آن نور بتاباند تا بیشتر دیده شود. به هر حال وظیفه مبارزه در این حیطه با فیلمساز نبوده و فقط مطرح کردن مسائل وظیفه اوست.

باتوجه به پیشینه مستندسازی که در کارنامه خود دارید، آیا قصد داشتید چیزهای بیشتری و شاید ملتهب‌تری از این مسئله را نشان دهید؟ برای دریافت مجوز از وزارت ارشاد با مشکل مواجه نشدید؟

نه به این صورت نبود. ولی در مراحل اول که فیلمنامه را به وزارت ارشاد فرستادیم، یک زاویه نگاهی برایشان ایجاد شده بود که این فیلم در حال سیاه‌نمایی است. می‌گفتند اصلا این چه موضوعی است که می‌خواهید به سمت آن بروید و گفتن آن در این شرایط چه لزومی دارد. به همین دلیل اوایل گفتگوهایی از این جنس داشتیم ولی خوشبختانه مسئله با چند جلسه صحبت حل شد و دوستان توجیح شدند که ما چه نگاهی داریم.

باتوجه به فضای ملتهبی که نسبت به موضوعاتی از این دست وجود دارد و حتی همین گفتگوهایی که با ارشاد داشتید، چرا موضوعی که با حواشی کمتری همراه بود را برای ساخت فیلم انتخاب نکردید؟ دغدغه پرداختن به موضوع قاچاق ارز و گوشت از چه زمانی آغاز شد؟

از زمانی که ساخت فیلم داستانی را شروع کردم، سعی کردم موضوعاتی را کار کنم که دغدغه‌ام بوده است چراکه ضرورت آنها را حس می‌کردم. به عنوان مثال موضوع بچه‌های بی‌شناسنامه یکی از موضوعاتی بود که سال‌هاست درگیر آن هستیم. همین مسئله سبب شد تا فیلم «والدراما» را کار کنم. بحث ازدواج‌های زیر سن قانونی که در ایران خیلی زیاد بوده و متاسفانه مجلس هم نتوانست برای آن قانونی تصویب کند، نیز موضوع دیگری بود که بر اساس آن فیلم «هندی و هرمز» را ساختم. مسئله ارز در ایران نیز واقعا موضوع بسیار پیچیده و هزارتویی است چراکه تنها واردکننده آن دولت است و کس دیگری نمی‌تواند آن را وارد کند اما شخصا به آن دسترسی نداشتم تا بفهمم چه اتفاقاتی در بازار رخ می‌دهد. البته می‌توان درباره این موضوع به تحلیل‌های اقتصادی پرداخت ولی دلار در ایران دست یکجا بوده و توسط بانک تعیین می‌شود. بر همین اساس برای پرداختن به این موضوع به لایه‌های پایین‌تر آمدم و این سوال را پرسیدم که ماجرای دلارهای چمدانی که به عنوان قاچاق وارد می‌شود چیست؟ چراکه بخشی از بازار روز را آنها تعیین می‌کنند. اینطور به نظر می‌آید که در مواقعی هم این دو از هم الهام گرفته و شاید احتمالا منفعت‌هایی به هم می‌رسانند. به نوعی انگار هماهنگی‌هایی بین آنها هست چراکه قیمت آنها خیلی از هم دور نیست.

منبع: ایلنا


هرچه جلوتر میرویم سریالهایمان غمانگیزتر میشوند

عزت‌الله مهرآوران با بیان اینکه مهم‌ترین علت ایسنا ضعف آثار طنز در سال‌های اخیر محدودیت‌ها بوده است، گفت: «طنز شکل اندیشمندانه خنده است. محدودیت‌هایی که برای کمدی و طنز ایجاد شده، باعث شده است تا ما فیلم‌نامه‌های طنز نداشته باشیم یا اگر داشته باشیم با وسواس بسیار و با سانسور خود نویسنده و کارگردان مواجه شود.»

این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که شاهد ایفای نقشش در سریال‌های نمایش خانگی چون «ریکاوری» و «هیولا» بوده‌ایم، درباره‌ی شرایط فعلی طنزهای تلویزیونی به ایسنا گفت: الان شرایط طوری است که پرداختن به طنز، کار مشکلی است. ما هرچه جلوتر می‌رویم سریال‌هایمان غم‌انگیزتر می‌شوند، زیرا نگاهی که باید به طنز داشته باشیم دارد به تراژدی تبدیل می‌شود. باید سیاستگذاران فرهنگی بستری را فراهم کنند برای کسانی‌ که می‌توانند در ژانر طنز کار کنند.

او افزود: «طنز و کمدی نیازمند یک بستر باز است تا اتفاقاتی بیفتد که خنده و شادی ایجاد کند و این چیزی است که ما نه در فیلم‌نامه‌ها داریم و نه در کارگردانی‌ها. محدودیت برای بازیگر هم وجود دارد. ما باید این محدودیت را کنار بگذاریم و اجازه دهیم هنرمندان به آنچه که امروز نیاز جامعه است بپردازند و نیاز جامعه هم خنده است. طنز نیازمند تنوع زندگی و شخصیت‌ها و تنوع حوادث است. شرایط کنونی ما همراه با اضطراب و ترس است و لازم است کسی که این‌کار را انجام می‌دهد خودش در اضطراب و تشویش نباشد.»

بازیگر سریال‌های «لیسانسه‌ها» و «فوق لیسانسه‌ها» با تاکید بر اینکه آثار طنز در تغییر حال‌ و هوای مردم تاثیر زیادی دارد، گفت: طنز خوب در روحیه مردم صد درصد تاثیر دارد و شگفتی هنر در همین است. می‌تواند در نگاه مردم و شادی مردم موثر باشد. تاثیر کار هنری خیلی بیشتر از موعظه و نوشته است. ما باید نیاز مردم به خندیدن را در سطوح مختلف مسوولیت‌های فرهنگی درک کنیم. امروز ما هر چه بتوانیم بیشتر مردم را شاد کنیم می‌توانیم تاثیر این شادی را در زندگی، کار و روابط اجتماعی ببینیم.

مهرآوران که مجموعه طنز «پدرپسری» از شبکه پنج سیما از ایران او در حال پخش است، درباره این سریال و علت آنکه این سریال زیاد دیده نشده است، توضیح داد: تصویربرداری سریال «پدر پسری» طی روزهای گذشته تمام شد. مشکل این است که شبکه پنج تماشاگر اختصاصی دارد. اگر همین کار در شبکه‌های دیگر پخش می‌شد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفت. با این وجود تماشاگران زیادی این مجموعه را دیده‌اند حالا یا خوششان آمده یا نه؛ اما این‌کار نسبت به اینکه بعد از مدت‌ها اولین سریال‌سازی در شبکه پنج بود، برای ما و خود شبکه اتفاق مبارکی بود.

سعید پیردوست در نقد سریال‌های طنز سال‌های اخیر تلویزیون می‌گوید: مردم هنوز هم به سریال‌های طنز چند سال قبل توجه کرده و از آن‌ها استقبال می‌کنند؛ مثلا سریال «پاورچین» کاری بود که در دوره خودش تک بود و مردم را از خیابان به خانه و پای تلویزیون می‌کشاند.

این بازیگر که در بیش از شش سریال مهران مدیری در دهه 80 ایفای نقش کرده است، در گفت‌وگویی با ایسنا با بیان اینکه مردم همچنان سریال‌های طنز گذشته را دنبال می‌کنند، گفت: آن گروهی که با هم بودند و چند کار با هم انجام دادند از جمله «نقطه چین» «پاورچین» و «شب‌های برره» الان هر کدام دارند یک سبک کار می‌کنند. قصد تعریف از کارهایی که خودم در آن‌ها بازی داشتم را ندارم اما هنوز هم مردم با شوق و ذوق آن‌ها را تماشا می‌کنند. جای آن طنزها در تلویزیون خالی است.

این بازیگر علت اینکه آثار طنز تلویزیونی دیگر آن محبوبیت گذشته را میان مردم ندارند، جای خالی افراد متخصص عنوان کرد و افزود: «الان تمام بازیگران به نوعی سعی می‌کنند کار طنز انجام دهند و این درست نیست. باید کسانی‌ که در این زمینه تخصص دارند کار کنند؛ مثلا فکر کنید نجاری برود آهنگری کند و یا آهنگری برود بنایی کند. طنز هم نیاز به تخصص دارد و چیزی است که در وجود آدم است. اگر بخواهیم با زور از یک بازیگر طنز بگیریم کیفیت لازم را ارائه نمی‌دهد. ما چند بازیگر خوب طنز داشتیم و هنوز هم داریم که در کار طنز موفق‌ هستند؛ یا سنشان زیاد شده و یا شرایط طوری شده که دیگر کار به آن‌ها پیشنهاد نمی‌شود عده‌ای هم مریض احوالند و زمان حس و حال این‌کار را از آنها گرفته است. باید سراغ کسی رفت که تخصص این‌کار را دارد و طنز در وجودش است.»

او ادامه داد: الان هر کسی فقط می‌خواهد کاری را بسازد حالا یا برای رسانه یا برای شبکه خانگی. مثل این می‌ماند که ما به بازاری برویم که در آن همه نوع شیرینی باشد. این فایده ندارد باید آن شیرینی باشد که برای ما لذت‌بخش است.

پیردوست در پاسخ به این پرسش که چرا در سال‌های اخیر کم کار شده است؟ گفت: این را باید از تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها بپرسید. چون پیر شدیم به ما کار نمی‌دهند. این خودش باعث می‌شود آدم افت کند و روحیه‌ و توانایی‌هایش را از دست بدهد. آدم احساس کمبود می‌کند. چرا که نه؛ اگر احساس کنم کاری باشد که به من می‌خورد و من توانایی‌اش را دارم چرا قبول نکنم. هنر همیشگی است و چیزی نیست که برای یک دوره یا زمان خاصی باشد.

او در پایان درباره روزهای قرنطینه و فعالیت‌هاش در این روزها عنوان کرد: ایام قرنطینه در خانه بودم. طراحی سایت وردپرس بدون کدنویسی دو کار به من پیشنهاد شد که در شهرستان بود و من به خاطر شیوع کرونا قبول نکردم. در سن‌ و سال ما باید خیلی رعایت کرد. در این دوره تلویزیون تماشا می‌کردم اما سریالی نبود که خیلی توجهم را جلب کند برای همین شبکه آی‌فیلم را تماشا می‌کردم و سریال‌های «میوه ممنوعه» ،«ستایش» و «خانه به دوش» را می‌دیدم.

سعید پیردوست بازیگر طنازی است که در آثار تلویزیونی و سینمایی زیادی نقش‌آفرینی کرده است.
«پاورچین»، «نقطه چین»، «جایزه بزرگ»، «شب‌های برره» و «باغ مظفر» از جمله طنزهای تلویزیونی هستند که پیردوست در آن‌ها به نقش‌آفرینی پرداخته است.

مرجانه گلچین با انتقاد از شرایط ساخت سریال‌های تلویزیونی عنوان کرد: زن‌هایی که در تلویزیون می‌بینیم شبیه اغلب زن‌های اجتماع نیستند. من همکاران خودم را اگر در جای دیگری ببینم، نمی‌شناسم. به گریمور می‌گویم زیبایم نکن فقط تو را به خدا من را تصنعی هم نکن!

این بازیگر که از سال 64 با ایفای نقش در سریال «آئینه»، قدم به عرصه بازیگری در سینما و تلویزیون گذاشت، در این سال‌ها در بسیاری از مجموعه‌های طنز تلویزیون ایفای نقش داشته است و این روزها هم سریال «بزنگاه» رضا عطاران با بازی او در حال پخش از آی‌فیلم است.

گلچین در گفت‌وگویی با ایسنا در نقد سریال‌های سال‌های اخیر تلویزیون گفت: وقتی قصه از بطن جامعه باشد، مخاطب می‌تواند با آن همگام شود. فاصله عجیب و غریب سریال‌ها با اتفاقات روز دنیا باعث می‌شود مردم این‌ها را باور نکنند. با این وضع هر کدام از ما بازیگران کمدی یک چراغ جادو داریم. مخصوصا برای بازیگران زن کمدی بازی کردن خیلی سخت‌تر و محدودیت‌ها زیاد است.

او با طرح این پرسش که «آیا بازیگری که به بدسلیقه‌ترین شکل ممکن گریم شده و لباس پوشیده است، اعتماد به نفس جلوی دوربین رفتن را دارد؟»، تصریح کرد: اگر قرار است ظاهر من خنده ایجاد کند که دیگر من نباید اسم خودم را بازیگر بگذارم. من باید بتوانم در شرایطی که برایم ایجاد می‌شود به بهترین شکل ممکن و در تمیزی آن چرک را نشان دهم.

 

با هیچ چیز نباید شوخی کنیم و سریال طنز بسازیم!

گلچین درباره دشواری‌های ساخت آثار طنز عنوان کرد: «در ساخت سریال‌های طنز ما دائما فکر می‌کنیم به یکی برمی‌خورد. باید کمدی بسازیم اما نه با حرفه نه با منصب نه با صنف؛ با هیچ چیز نباید شوخی کنیم. در برخی کشورهای دنیا انقدر دست کمدین‌ها را باز می‌گذارند که به راحتی با سیاستمدارانشان هم شوخی می‌کنند. اما ما در اینجا یک عطسه می‌کنیم، به همه برمی‌خورد. قرار است با هیچ چیز شوخی نکنیم اما کمدین شویم. از مسائل روز نگوییم، از فقر نگوییم، از نداشته‌های پشت دوربین هم نگوییم، پس لطفا ما را با متر خودمان بسنجید و نه دیگران، چون ما میلیاردها سال با هم تفاوت داریم. وقتی از سر و ته و میان یک کار کنده می‌شود، دیگر سریال نیست و ارتباطات بهم می‌ریزد. این تصویرهای زشت باعث می‌شود مردم به سمت شبکه‌های ماهواره‌ای تمایل پیدا کنند.»

گلچین با تاکید بر اینکه ضعف سریال‌های طنز را متوجه همکارانش نمی‌داند، عنوان کرد: «متاسفانه کسانی‌ که برایمان تصمیم می‌گیرند دلسوز نیستند. فقط فکر یکسری آمار و ارقام هستند و می‌خواهند کاری را تولید کنند. دلشان نمی‌سوزد یا متخصص نیستند. من نمی‌دانم اما هر چه هست خیلی اشکال دارد. اگر با همین روند پیش بروند ما همچنان برای جذب مخاطب سیر نزولی خواهیم داشت.
در حال حاضر در ساخت یک سریال، فکری که در ذهن نویسنده است در مرحله نوشتن چندین بار تغییر می‌کند بعد در زمان تصویربرداری هم ناظر قسمت‌هایی را حذف می‌کند بعد در مونتاژ هم تغییراتی ایجاد می‌شود. من از این کار نمی‌توانم دفاع کنم چون آنچه که در تصویر تلویزیون می‌بینم چیزی نیست که من در فیلم‌نامه خوانده‌ام. شما کاری را از من می‌بینید که اصل ماجرا نیست و این کار نه سلیقه ماست و نه دست ماست.»

سریال‌های امروز با زندگی‌ واقعی‌مان زمین تا آسمان فاصله دارد

او در ادامه گفت‌وگو با ایسنا تصریح کرد: «دلیل ضعف سریال‌ها این است که نه در متن، نه در بودجه و نه در انتخاب بازیگر دل به کار نمی‌دهند و همه‌ این‌ها با هم در ضعف کارهای طنز موثر است.
چیزی را روی تصویر می‌بینیم که با زندگی‌های واقعی‌مان زمین تا آسمان فاصله دارد بر عکس سریال‌های گذشته که واقعی و دلی بودند برای همین هم به دل می‌نشستند. الان انگار فقط می‌خواهیم آنتن را پر کنیم. برای صحنه و لباس و انتخاب بازیگر بودجه به اندازه کافی در نظر گرفته نمی‌شود و سعی می‌کنند بازیگران ارزان‌تر را بیاورند.»

گلچین درباره تاثیر آثار طنز بر روحیه و حال و هوای مردم عنوان کرد: آثار طنز در روحیه مردم خیلی تاثیر دارد. در روحیه خود من هم موثر است اما مشروط به اینکه طنز خوب ببینم. من هنوز هم با دیدن چارلی چاپلین خنده‌ام می‌گیرد، چون حرف دارد و پیامی را انتقال می‌دهد. هنوز هم از تماشای «عصر جدید» و «لورل و هاردی» لذت می‌بریم چون برای همه چیز فکر شده و درست است. این‌طور نیست که هر چیزی گفته شود تا مردم را بخندانند.

او افزود: متاسفانه در خیلی از کارهای کمدی ما، فارس فقط برای اینکه بتوانند خنده ایجاد کنند پناه می‌برند به چیزهایی که غیراخلاقی است در صورتی که یک کمدی فاخر نیازی ندارد به حاشیه بپردازد. می‌توان به مسائل روز پرداخت که در عین غم‌انگیز بودن خنده به لب می‌آورد. اصلا خصلت کمدی همین است که دردی را به تو می‌دهد که از شدت آن درد خنده‌ات می‌گیرد.

«پایتخت» را دوست دارم اما «پایتخت 6» را بی‌حوصله ساختند

این بازیگر با بیان اینکه سریال‌های طنز اخیر را زیاد دنبال نکرده است، در عین حال درباره برخی از آن‌ها گفت: «پایتخت 6» را زیاد دوست نداشتم و همچنان معتقدم «پایتخت 1» و «پایتخت 3» موفق‌ترین قسمت‌های پایتخت بودند. در مجموع «پایتخت» را خیلی دوست دارم و با شخصیت‌هایش عجین شدم اما در این فصل انگار که یکسری آدم بی‌حوصله دور هم جمع شده بودند و می‌خواستند فقط یک کاری را انجام دهند. مانند قدیم انرژی نداشتند و انگار که سفارش کاری به آن‌ها داده شده بود و می‌خواستند کار را انجام دهند. وابستگی و پیوستگی بین اعضای خانواده را می‌دیدم و چیزهایی که دلم برایش تنگ شده بود را می‌توانستم در «پایتخت» پیدا کنم اما این‌بار متاسفانه از فضاهایی که در قسمت‌های قبل می‌دیدیم دور شده بود.

گلچنین در ادامه این گفت‌وگو بار دیگر به سریال‌های اخیر تلویزیون اشاره و خاطرنشان کرد: ارتباطات در سریال‌های تلویزیونی سرد است. آیا رابطه‌ی پدر و دختری که در تصویر نشان داده می‌شود، مثل واقعیت است؟ دلیل موفقیت «پایتخت» این بود که یک مقدار خط قرمزها را شکسته بود و من واقعا خانواده می‌دیدم. متاسف شدم وقتی دیدم این دفعه اینطور بی‌حوصله کار را تولید کردند. مطمئنا تیغ قیچی به کارشان خورده است.

«زیرخاکی» را فقط یکی دو قسمت دیدم و ادامه ندادم. چون زیاد دنبال نکردم نمی‌توانم قضاوت کنم اما می‌شنیدم که مردم دنبال می‌کنند. چند قسمت از سریال «دوپینگ» را هم دیدم و به نظرم خیلی از بخش‌های سریال‌های ما استفاده کرده بود؛ مثلا قضیه قرص خوردن و یک آدم دیگر شدن را از سریال «زوج یا فرد» گرفته بودند. یک حرف شیرین را اگر زیاد تکرار کنیم لوث می‌شود.»

گلچین با تاکید بر ضرورت ایجاد جذابیت‌های جدید در سریال‌های تلویزیونی و خصوصا مجموعه‌های طنز، چنین گفت: ممکن است حرف یکی باشد اما اینکه از چه زاویه‌ای به آن پرداخته شود که برای من بیننده جذابیت ایجاد کند، مهارت کار نویسنده و کارگردان است. فقط می‌خواهیم یک چیزی تولید کنیم و اغلب کارها سفارشی شده است. تولید در کیفیت نیست فقط در کمیت است.

می‌گویند در تلویزیون اسم «شهرزاد» را نیار!

این بازیگر درباره سانسور و تغییر در داستان‌های سریال‌های تلویزیونی، اظهار کرد: همین الان برای اینکه یک دیالوگ که سه سال قبل در سریال «پرگار» گفته شده سانسور نشود من ناچار شدم دوباره صدایم را برای کارگردان بفرستم تا جایگزین شود. با عوض شدن این جمله تمامی اتفاقات مثل دومینو خراب می‌شود. این دیالوگ اتفاقات بعدی داستان را رقم می‌زد و نمی‌دانم با عوض شدن این جمله داستان چه طور پیش برود.
او افزود: می‌گویند حال جامعه بد است. دست ما را باز بگذارند تا ما حال مردم را خوب کنیم. ما بلدیم چه‌طور حال مردم را خوب کنیم. خیلی دلم می‌خواهد یک مصاحبه تلویزیونی داشته باشم تا این حرف‌ها را آنجا بزنم اما از سر و تهش فقط سلامم باقی می‌ماند.

گلچین درباره مجموعه «پرگار» که پخش آن به تازگی از شبکه اول سیما آغاز شده است، گفت: «به این سریال نقد وارد است. در این مجموعه از اول تا 30 قسمت سریال من را با یک پانچوی سیاه رنگ می‌بینید و نقشم خانمی است که از اروپا آمده است. جذابیت تصویری بخشی از زیبایی کار است. گریم خوب و متعادل‌سازی صورت مهم است. نمی‌گویم صرفا بر زیبا کردن بازیگر تاکید کنید، اما تو را به خدا انقدر بازیگران را زشت و تصنعی نکنید. ما را در خیابان می‌بینند می‌گویند شما که این شکلی نیستید چرا شما را در تصویر آنقدر بد ترکیب می‌کنند. در همه‌ جای دنیا تمام ترفندها را به کار می‌گیرند تا قهرمان داستان را به بهترین شکل ممکن به نمایش بگذارند اما اینجا برعکس عمل می‌شود.»

او دلیل تمایل فیلمسازان به عرضه آثارشان در شبکه نمایش خانگی را اینگونه عنوان کرد: «دلیل اینکه فیلم‌سازان فرار می‌کنند و به سمت رسانه نمایش خانگی می‌روند این است که آنجا دستشان بازتر است. آیا می‌شد سریال «شهرزاد» را در تلویزیون ساخت؟ همان تنوع‌ها باعث می‌شود تا مردم سریال رادنبال کنند. می‌گویند در تلویزیون اسم «شهرزاد» را نیار؛ چرا نباید آورده شود مگر در خارج از کشور ساخته شده است؟!
الان دهه شصت نیست که مردم سریال «آئینه» را ببینند و کلاهشان را بیندازند هوا؛ اگرچه هنوز هم معتقدم نسبت به زمانی‌که ساخته شده، جزو کارهای موفق است اما الان که با یک دکمه می‌توانیم بهترین سریال‌های روز دنیا را ببینیم شرایط فرق می‌کند.»

قرنطینه به من خوش گذشت

سر کار رفتن دیگر مثل گذشته برایم لذت‌بخش نیست

این بازیگر که به گفته خودش ایام قرنطینه را در خانه گذرانده است، درباره این روزهایش ساختن سایت با وردپرس  گفت: قرنطینه بسیار به من خوش گذشت. باک بنزینم را بهمن ماه پر کردم و هنوز حدود بیست لیتر دیگر برایم باقی مانده است. سر کار نبودم  و اگر هم بود نمی‌رفتم چون من شرایطم کمی ویژه‌تر است مادرم مسن است و باید خیلی مراقبتم بیشتر باشد.

گلچین دلیل حال خوبش به خاطر ماندن در خانه را عوض شدن شرایط کاری عنوان کرد و افزود: «حالم خوب بود زیرا مدت‌هاست که سر کار رفتن دیگر مثل گذشته برایم لذت‌بخش نیست. چون هیچ چیز سر جای خودش نیست و هیچ چیزی محترمانه نیست. وقتی پولمان سر موقع پرداخت نمی‌شود محترمانه نیست. همان‌طور که من متعهد هستم آن‌ها هم باید متعهد باشند. تازه من جزو خوش‌شانس‌ها هستم و این بدقولی‌ها خیلی کم برایم پیش آمده است. اگر بخواهیم بحث کنیم می‌شویم هنرپیشه بداخلاقی که غرغرو است و اگر چیزی نگوییم به شعور خودمان و تماشاچی توهین کردیم. من هنوز به این فکر می‌کنم که در سریال «پرگار» چطور می‌شود خانمی که از اروپا برگشته 30 قسمت با یک لباس باشد. کاش می‌گفتند خودم چند دست لباس می‌بردم و آن وقت می‌نوشتند طراح لباس خود مرجانه گلچین. اکثر فیلم‌هایی هم که می‌بینید خوش آب و رنگ است، بچه‌ها خودشان لباس می‌برند.»

این هنرپیشه، سریال‌های ماهواره‌ای را مجموعه‌هایی فاقد خط داستانی و صرفا دارای جذابیت‌های بصری دانست و گفت: من سریال‌های ماهواره‌ای را هم می‌بینم اصلا خط قصه ندارند. 30 قسمت می‌گذرد و هیچ اتفاقی نمی‌افتد و همچنان در مورد خیانت به یکدیگر حرف می‌زنند و هیچ جذابیت دراماتیکی اتفاق نمی‌افتد اما رنگ و لعاب و سکانس و صحنه و نورپردازی مخاطب را جذب می‌کند.

 

در «شام ایرانی» شکل واقعی‌مان بودیم

گلچین که به تازگی مجموعه «شام ایرانی» سعید ابوطالب با شرکت او منتشر شده است، درباره این مجموعه هم توضیح داد: الان «شام ایرانی» منتشر شده است. در این برنامه ما کمی شبیه به یک خانم واقعی هستیم اما مردم از دیدن ما در این مجموعه تعجب می‌کنند؛ آنقدر که در سریال‌ها ما را غیرواقعی دیده‌اند که وقتی با شکل طبیعی می‌بینند باورشان نمی‌شود. «شام ایرانی» را پس از سریال نمایش خلانگی «موچین» ضبط کردیم.

او در پایان گفت: خیلی دلم می‌خواهد کار جدیدی انجام دهم و دل مردم را شاد کنم. خوشحالم که در این سال‌ها توانستم سهم خنده و شادی مردم باشم.

منبع: ایسنا


مرزهای ایران به روی گردشگران خارجی کِی باز میشود؟

مدیرکل بازاریابی و تبلیغات ایسنا گردشگری پیش‌بینی می‌کند: از نیمه تیرماه رفت و آمدهای گردشگری ایران با کشورهای همسایه، از سر گرفته شود.

محمدابراهیم لاریجانی درباره اقدامات تبلیغاتی و بازاریابی ایران در پی کاهش تدریجی محدودیت سفرهای بین‌المللی به ایسنا گفت: با توجه به رصد کشورهای همسایه، حوزه خلیج فارس و اتحادیه اروپا، در برنامه بازاریابی گردشگری ایران، پیش‌بینی اولیه این است که مرزهای زمینی با کشورهای همسایه از 15 تیرماه بازگشایی شود و یکسری از مرزهای هوایی نیز از اول مردادماه باز شوند. ما هر لحظه در حال رصد کشورها هستیم و در فاز نخست تصمیم داریم با کشورهای همسایه تعاملات گردشگری را از سر بگیریم.

او با اشاره به تقاضاهایی که از کشورهای عمان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، پاکستان، عراق، ترکیه، چین و هنگ‌کنگ برای سفر به ایران حتی در شرایط کرونا وجود دارد، اظهار کرد: در بین این متقاضیان حتی بک‌پکرهای اروپایی هم برای سفر به ایران تمایل نشان داده‌اند که البته هر یک از اتباع این کشورها به انگیزه‌های مختلفی چنین تقاضایی را مطرح کرده‌اند، برای تجارت، درمان، زیارت، آموزش و یا دیدار اقوام که اگر مرزها باز شود می‌توان حجم این تقاضا را مشخص کرد.

وی افزود: مطمئنم اگر همین الان مرزهای ایران و ترکیه باز شود، تقاضا برای سفر به آن کشور از سمت ایران قابل توجه خواهد بود، چون بسیاری از مردم در ترکیه کار اداری، تجاری و آموزشی دارند.

مدیرکل بازاریابی و تبلیغات گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درباره شرایط و پروتکل سفر اتباع خارجی به ایران در شرایط کرونا، گفت: درحال مذاکره با وزارت بهداشت هستیم تا پروتکلی را برای مسافران خارجی تنظیم و به مبادی ورودی ابلاغ کنیم. همچنین درحال تنظیم جدول زمان‌بندی برای بازگشایی مرزها به روی اتباع و گردشگران خارجی با توجه به شرایط کرونا هستیم، مشابه دسته‌بندی‌هایی که کشورهای دیگر از جمله ترکیه انجام داده‌اند.

وی افزود: برخی کشورها در وضعیت قرمز کرونا هستند، باید این شرایط را در آن جدول زمان‌بندی لحاظ کنیم.

لاریجانی تاکید کرد: از سر گیری روابط گردشگری با سایر کشورها موضوعی نیست که وزارت نمناک میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به تنهایی درباره آن تصمیم بگیرد. ما پیشنهادهایمان را آماده می‌کنیم به ستاد مقابله با کرونا می‌دهیم تا به یک تصمیم مشترک برسیم.

وی همچنین از مکاتبه با وزاری گردشگری 30 کشور خبر داد و افزود: اقدامات بهداشتی ایران در تاسیسات گردشگری، ایرلاین ها و اماکن توریستی به اطلاع وزرای گردشگری 30 کشور هدف قرار گرفته و اعلام شده در اولین فرصت که مرزها باز شود پذیرای گردشگران این کشورها خواهیم بود، ما بازاریابی نرم را از لایه‌های دولتی انجام می‌دهیم و انتظار داریم بخش خصوصی هم وارد عمل شود.

مدیرکل بازاریابی و تبلیغات گردشگری با تاکید بر ضرورت توجه آژانس‌های گردشگری ایران به کشورهای شرقی و پذیرش بیشتر این کشورها برای گسترش تعامل با ایران، اظهار کرد: کشورهای غربی معمولا حساس‌تر و شکننده‌تر هستند و به تجربه اثبات شده که با کوچکترین اتفاق، ایران را از فهرست مقاصد سفر حذف می‌کنند. درحالی‌که بازارها و مدل‌های دیگری از سفر وجود دارد که اتفاقا همین حالا متقاضی سفر به ایران هستند، در نتیجه باید آماده باشیم تا به محض بازگشایی مرزها و کاهش محدودیت‌ها، بتوانیم پاسخگوی تقاضای آن بازارها باشیم.

لاریجانی از آژانس‌های گردشگری خواست در کشورهای بازار هدف بازنگری داشته باشند و به ظرفیت کشورهای همسایه و آسیای شرقی بی‌توجه نباشند و محصولات متنوعی را متناسب با نیاز گردشگران این کشورها آماده کنند.

با این‌که مقام‌های بسیاری از کشورها همچنان از مردم می‌خواهند از سفرهای بین‌المللی غیرضروری خودداری کنند، برخی از مقاصد گردشگری محبوب جهان روند کاهش محدودیت‌های قرنطنیه‌ کرونایی را به منظور پذیرش دوباره گردشگران آغاز کرده‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از سی ان ان، اوایل ماه می، اتحادیه اروپا از برنامه‌ای برای بازگشایی سایت آماده فروشگاهی وردپرس مرزهای داخلی در فصل تابستان رونمایی کرد و کشورهای استونی، لتونی و لیتوانی مرزهای‌شان را به روی شهروندان یکدیگر باز کردند.

تعدادی از جزیره‌های کارائیب نیز برای بازکردن مرزهای‌شان به روی بازدیدکنندگان خارجی در ماه ژوئن برنامه‌ریزی کرده‌اند و مقاصد دیگری همچون مکزیک و تایلند نیز برای بازگشایی تدریجی در هفته‌های آینده آماده می‌شوند.

در ادامه به فهرستی به‌روزرسانی‌شده‌ از برخی مقاصد گردشگری مهم که برای بازگشایی برنامه‌ریزی کرده‌اند و یا مقاصدی که همچنان مرزهای‌شان را به روی بازدیدکنندگان خارجی بسته‌اند می‌پردازیم:

قبرس

قبرس برای بازگرداندن مسافران به کشور بسیار مشتاق است تا جایی که مقام‌های این کشور اعلام کرده‌اند هزینه اقامت، درمان، و تغذیه هر مسافری را که در طول اقامت در این کشور به ویروس کرونا مبتلا شود پرداخت می‌کنند.

مقام‌های این کشور همچنین یک بیمارستان 100 تخته را به مسافران خارجی مبتلا به ویروس کرونا اختصاص خواهند داد و یک هتل قرنطینه‌شده 500 تخته نیز  در اختیار خانوداه و اعضای نزدیک بیماران قرار خواهد گرفت.

این بسته تشویقی کمی پس از خبر بازگشایی هتل‌های این کشور از اول ژوئن و از سرگیری سفرهای هوایی بین‌المللی از نهم ژوئن اعلام شد.

با این حال فقط برخی گردشگران خارجی اجازه ورود به قبرس را خواهند داشت.

در فاز نخست، سفرهای هوایی از یونان، بلغارستان، نروژ، اتریش، فنلاند، اسلوونی، مجارستان، دانمارک، آلمان، اسلواکی، لیتوانی و همچنین اسرائیل به قبرس از سر گرفته می‌شود.

از بیستم ژوئن، قبرس پروازهای کشورهای سوئیس، لهستان، رومانی، استونی،‌ جمهوری چک و کرواسی را می‌پذیرد.

ایالات متحده و بریتانیا که شمار بالای مبتلایان به کووید-19 را به ثبت رسانده‌اند از غایبان بزرگ فهرست یادشده هستند.

با این حال مقام‌های قبرس اعلام کرده‌اند شمار کشورهایی که اجازه ورود به قبرس را خواهند داشت در ماه‌های آینده افزایش خواهد یافت.

مسافران ملزم به دیجیکالا همراه داشتن برگه منفی آزمایش کرونای خود خواهند بود و دمای بدن آن‌ها نیز هنگام ورود به کشور مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

گردشگری 15 درصد از اقتصاد قبرس را دربرمی‌گیرد.

بالی

جزیره بالی واقع در اندونزی از جمله مکان‌هایی است که در مهار شیوع ویروس کرونا موفقیت‌آمیز عمل کرده و تا روز سی‌ام می کمتر از 350 مورد ابتلا به ویروس کرونا و  چهار مورد مرگ در اثر ابتلا به این ویروس را به ثبت رسانده است.

 مقام‌های بالی امیدوارند از ماه اکتبر شاهد بازگشت گردشگران باشند.

اقتصاد بالی به شدت به گردشگری وابسته است. شمار بازدیدکنندگان از بالی در سال‌های اخیر افزایش یافته به طوری که در سال 2019، 6.3 میلیون نفر از این مکان بازدید کردند.

در حال حاضر سفر تمامی شهروندان خارجی به استثنای ساکنان دائمی،‌ سیاستمداران و فعالان حقوق بشر به بالی ممنوع است و مسافران هنگام ورود باید برگه نتیجه منفی آزمایش کرونای خود را ارائه دهند.

هنوز مشخص نیست با لغو محدودیت‌های سفری، در شرایط ورود به بالی چه تغییراتی ایجاد می‌شود.

تایلند

تایلند از جمله محبوب‌ترین مقاصد گردشگری جهان است که به دلیل جلوگیری از گسترش کووید-19 از ماه مارس از پذیرش گردشگران ممانعت کرده است.

مقام‌های تایلند اعلام کرده‌اند، پس از بازگشایی مرزهای این کشور محدودیت‌هایی برای مسافران اعمال خواهد شد و فقط شهروندان کشورهای مشخصی اجازه ورود خواهند داشت و به نظر می‌رسد مرزهای این کشور در آینده نزدیک به روی کشورهایی با آمار بالای ابتلا به کرونا باز نخواهد شد.

 اخیرا ممنوعیت پروازهای تجاری بین‌المللی به تایلند به سی‌ام ژوئن افزایش یافت و فرودگاه بین‌المللی «پوکت» نیز همچنان بسته باقی خواهد ماند.

پیش‌بینی می‌شود شمار گردشگران این کشور در سال جاری به 14 تا 16 میلیون نفر کاهش پیدا کند.

همچون بسیاری از کشورهای سراسر جهان،‌ تایلند نیز در حال حاضر به گردشگری داخلی متکی است.

فروشگاه‌ها، موزه‌ها و برخی از مقاصد گردشگری این کشور فعالیت خود را آغاز کرده‌اند و «کاخ بزرگ» در «بانکوک» نیز در چهارم ژوئن بازگشایی خواهد شد.

فرانسه

پیش از شیوع ویروس کرونا در جهان، فرانسه لقب پربازدیدترین کشور جهان را یدک می‌کشید.

همچون سایر کشورهای اتحادیه اروپا، محدودیت‌ها برای سفرهای غیرضروری خارج از منطقه «شنگن» پابرجاست.

دست کم تا بیست و چهارم جولای، دانلود سایت آماده وردپرس مسافرانی که وارد این کشور می‌شوند، البته به استثنای شهروندان کشورهای اتحادیه اروپا و شهروندان بریتانیا باید قرنطینه 14 روزه را بگذارند.

با این روند، کاهش تدریجی محدودیت‌های قرنطینه در این کشور آغاز شده و سفرهای زمینی با مسافت 100 کیلومتر امکان‌پذیر شده است. مقام‌های فرانسه تاکید دارند برای پذیرش شهروندان بین‌المللی عجله ندارند.

با ‌این‌که مجوز فعالیت دوباره برخی از کسب و کارها در فرانسه صادر شده است، اما هتل‌ها، رستوران ها و کافه‌های این کشور دست کم تا دوم ژوئن اجازه بازگشایی نخواهند داشت.

اخیرا اعلام شد، موزه «‌لوور» پربازدیدترین موزه این کشور نیز در ششم جولای بازگشایی خواهد شد.

یونان

گردشگری 20 درصد از تولیدات ناخالص و یک‌پنجم شغل‌های یونان را دربر می‌گیرد پس جای تعجب نیست که این کشور در تلاش برای بازگرداندن هرچه سریع‌تر گردشگران است.

به گفته نخست‌وزیر یونان، فصل گردشگری از پانزدهم ژوئن و همزمان با بازگشایی هتل‌های فصلی این کشور آغاز می‌شود. پروازهای مستقیم به یونان نیز به صورت تدریجی و از اول جولای از سر گرفته خواهد شد.

گرجستان

پیش از شیوع ویروس کرونا،‌ گرجستان شاهد توسعه گردشگری بود. شمار بازدیدکنندگان از این کشور در سال 2019 به پنج میلیون نفر رسیده بود که این آمار نسبت به سال گذشته افزایش هفت‌درصدی داشته است.

اما به دلیل وقوع بحران کرونا، این کشور نیز همچون سایر کشورها در ماه مارس مرزهایش را به روی گردشگران بست.

مقام‌های گرجستان که مشتاق پذیرش مجدد گردشگران هستند، یکم جولای را به عنوان تاریخ آغاز گردشگری بین‌المللی برای این کشور اعلام کرده‌اند.

منبع: ایسنا


بیوگرافی جیمز دایسون، از طراحی جاروبرقی تا شرکت میلیارددلاری

جیمز دایسون یکی زومیت از مشهورترین طراحان محصول در دنیای امروز است که با طراحی‌های نوآورانه‌ی خود، ثروتی میلیارد دلاری کسب کرد.

جیمز دایسون (Sir James Dyson)، مخترع و طراح صنعتی و کارآفرین بریتانیایی، بنیان‌گذار شرکت Dyson Ltd است. او در میان طراحان مشهور و معتبر محصول جهان، درکنار بزرگانی همچون جانی آیو قرار می‌گیرد. با وجود شهرت کمتر دایسون از آیو، می‌توان او را ازلحاظ تأثیرگذاری بر صنعت محل فعالیت (لوازم خانگی و تجهیزات مرتبط) هم‌رده با طراح محصول سابق اپل دانست. دایسون بیش از همه با طراحی نوآورانه‌اش برای جاروبرقی بدون نیاز به پاکت زباله شناخته می‌شود که از مفهوم جداسازی سیکلونی در آن استفاده کرد.
 

جیمز دایسون در رتبه‌بندی‌های متنوع و معتبر به‌عنوان ثروتمندترین فرد بریتانیا در سال 2020 شناخته می‌شود. او با تکیه بر همان طراحی‌های انقلابی، شرکتی به‌نام خودش راه‌اندازی کرد که درآمد میلیارددلاری به‌همراه داشت. دایسون همچنین به‌عنوان نماینده‌ی کالج سلطنتی هنر در بریتانیا از سال 2011 تا 2017 مشغول به‌کار بود. او دانشگاهی را نیز برای آموزش هنر طراحی محصول در یکی از املاک شخصی خود راه‌اندازی کرده است. جالب‌ترین داستان زندگی دایسون به طراحی اولین جاروبرقی مربوط می‌شود که پیش از رسیدن به محصول نهایی، بیش از پنج‌هزار نمونه‌ی اول طراحی شده بود.

 

اگرچه نام دایسون امروز درکنار عبارت‌ها و مفاهیمی همچون نوآوری و ثروت و طراحی انقلابی دیده می‌شود، مسیر موفقیت برای او آن‌چنان هموار نبوده است. او در مسیر کسب ثروت میلیاردی خود، پستی‌‌و‌بلندی‌های متعددی پشت‌سر گذاشت و بسیاری از نوآوری‌های ابتدایی‌اش موردپسند هیچ‌کس نبودند. دایسون در مسیر اداره‌ی شرکتش هم با انتقادهای شدیدی روبه‌رو بوده است؛ اما امروزه به‌عنوان یکی از طراحان محترم محصول در جهان شناخته می‌شود.

تولد و تحصیل و اولین اختراع‌ها 

جیمز دایسون در 2 مه 1947 در شهرک کرومرنورفک متولد شد. او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‌ای ویکی پدیا به‌نام گرشام در هولت گذراند. پدرش، جیمز الک، آموزگار ادبیات کلاسیک در همان مدرسه بود. الک در سال 1965 براثر سرطان از دنیا رفت. جیمز از کودکی استعداد زیادی در ورزش و خصوصا دوومیدانی داشت که به‌گفته‌ی خودش، در یادگیری عزم راسخ برای انجام کارها تأثیر زیادی داشت. تحصیلات ابتدایی جیمز با دشواری‌هایی همراه بود؛ چون خانواده پس از مرگ پدر در تأمین هزینه‌های تحصیل با مشکلات جدی روبه‌رو شد.

 

ناوچه‌ی آبی خاکی، اولین طراحی حرفه‌ای دایسون

دایسون تحصیلات دبیرستان را در مدرسه‌ی هنر بایام شو و رشته‌ی نقاشی ادامه داد و در سال 1966، برای ادامه‌ی تحصیل به دانشکده‌ی سلطنتی هنر لندن رفت. دایسون در دانشگاه رشته‌ی طراحی داخلی و مبلمان را انتخاب کرده بود و در سال 1970، با فارغ‌التحصیلی از کالج هنر، تحصیلاتش را در رشته‌ی مهندسی ادامه داد. آشنایی با ترکیب هنر و صنعت در همان دانشکده‌ی سلطنتی هنر شروع شد. دایسون از همان زمان به فکر بهینه‌سازی کاربرد تجهیزات و لوازم روزمره با تغییر در طراحی آن‌ها افتاد.

دایسون در زمان تحصیل در دانشگاه متوجه ظرفیت‌های فراوان ترکیب هنر و مهندسی شد

جرمی فرای یکی از استادان دایسون در دانشکد‌‌ه‌ی سلطنتی هنر بود. او که خود سابقه‌ی طولانی در اختراع و نوآوری داشت، مفاهیم نوآوری طراحی را به‌خوبی به جیمز آموزش داده بود. اولین اختراع و طراحی نوآورانه‌ی جیمز در همکاری با همین استاد انجام شد. او لندیگراف (نام صحیح لندینگ‌کرافت یا ناوچه‌ی آبی خاکی) از جنس فایبرگلاس طراحی کرد که بسیار سریع بود.

دایسون پس از طراحی ناوچه‌ی مدرن، با فرای برای کار به شهر باث در سامرست و غرب انگلستان رفت. او در شرکت Rotork Contols مشغول به کار شد تا طراحی روی ناوچه را بهینه‌سازی کند. فرای و دایسون در این شرکت محصول تجاری خود را به‌نام Sea Truck به بازار معرفی کردند که ناوچه‌ای دوکاره بود. فرای سالانه حدود 200 فروند از این ناوچه را می‌فروخت.

کسب‌وکار مستقل و جاروبرقی انقلابی

روحیه‌ی جیمز کارمندی طولانی‌مدت را برنمی‌تابید. او با وجود موفقیت‌هایش درکنار استاد خود در شرکت روتورک،‌ نمی‌توانست همیشه به‌عنوان کارمند مشغول به کار باشد. به‌هرحال، دایسون ایده‌های نوآورانه‌ی متعددی در ذهن داشت و شرکت برای اجرایی‌کردن همه‌ی آن‌‌ها آماده نبود. او پس از مدتی استعفا داد و در کارگاه خانگی کوچکش تمام وقتش را به تمرکز روی ایده‌های نوآورانه صرف کرد. در آن زمان، همسر دایسون وظیفه‌ی تأمین هزینه‌های زندگی را برعهده داشت و با آموزش دوره‌های هنری، کسب درآمد می‌کرد.

 

چرخ‌دستی دایسون با چرخ کره‌ای

اولین نوآوری مستقل دایسون در کارگاه شخصی، چرخ‌دستی بود. او ایده‌ی خود را در سال 1974 به مرحله‌ی تجاری رساند. دایسون در طراحی جدید، به‌جای استفاده از چرخ‌های مرسوم در چرخ‌دستی، توپی جانمایی کرده بود که حمل‌ونقل را آسان‌تر می‌کرد. او در مصاحبه‌ای گفته بود پس از مشاهده‌ی گرفتارشدن چرخ‌دستی باغبانی در گل‌و‌لای، ایده‌ی این طراحی در ذهنش جرقه زد. استفاده از توپ به‌جای طراحی مرسوم دایره‌ای چرخ، در سال‌های بعدی در بسیاری از محصولات شرکت دایسون دیده شد. بخش‌های حمل‌ونقل در محصولات این شرکت امروز عموما با طراحی توپی عرضه می‌شوند.

دایسون در مصاحبه‌های متعددی به ایده‌های اولیه‌ی طراحی انقلابی خود در جاروبرقی اشاره می‌کند. او در کودکی وظیفه‌ی انجام برخی از کارهای خانه را برعهده داشت و به‌یاد می‌آورد همیشه از جاروبرقی متنفر بوده است. او 30 سال بعد و در زندگی مستقل خود هنوز بر این ایده بود که جاروبرقی‌ها بازدهی مناسب ندارند. جیمز اعتقاد داشت این وسیله‌ی خانگی پرکاربرد بهره‌وری لازم را ندارد و کار تمیزکردن سطوح را به‌خوبی انجام نمی‌دهد.

ایده‌ی اولیه‌ی بهینه‌سازی طراحی جاروبرقی از کارخانه‌ی چوب‌بری به ذهن دایسون رسید. این کارخانه از سیستم جداساز سایکلونی برای جداکردن گرد‌و‌غبار از هوا استفاده می‌کرد. به‌بیان‌ساده، جداساز سایکلون سیستم مخروطی است که هوای شامل ذرات معلق را به‌صورت چرخشی به‌جریان می‌اندازد و ذرات معلق براثر نیروی گریز‌از‌مرکز از ساخت سایت وردپرس رایگان هوا جدا می‌شوند. دایسون با تکیه بر همین ساختار تصمیم گرفت جداسازی ذرات آلودگی از هوای موجود در جاروبرقی را بهینه‌سازی کند. او به‌دنبال حذف کیسه‌ی زباله از جاروبرقی بود که تصور می‌کرد به افزایش مکش و کارایی دستگاه منجر می‌شود.

 

طرح اولیه‌ی جاروبرقی دایسون

جاروبرقی بدون کیسه دایسون حاصل پنج سال تحقیق و ساخت بیش از پنج‌هزار نمونه‌ی اولیه بود

دایسون براساس ایده‌ی اولیه‌ی جاروبرقی بدون کیسه، شروع به طراحی نمونه‌های اولیه کرد. منابع تاریخی می‌گویند او 5،127 نمونه‌ی اولیه از دستگاه مدنظر خود ساخت تا به ایده‌ی نهایی و بهینه برسد. فرایند طراحی و ساخت نمونه‌های اولیه پنج سال به‌طول انجامید. اولین طراحی‌های تجاری دایسون با موفقیت تجاری چندانی همراه نبود. کارفرمای سابق او، روتورک، محصولی به‌نام Rotork Cyclon 1000A براساس طراحی دایسون تولید کرد. او همچنین طرح خود را به شرکت آمریکایی تولیدکننده‌ی لوازم خانگی فروخت؛ اما هزینه‌ی هنگفت تولید و قیمت نهایی 1،300 دلاری برای یک جاروبرقی، مانع از موفقیت آن در بازار شد. به‌هرحال، تنها موفقیت‌های محدود جاروبرقی اولیه‌ی دایسون در ژاپن رقم خورد.

همکاری با شرکت‌های تولیدکننده‌ی دیگر برای تجاری‌سازی ایده‌ی جاروبرقی بدون کیسه، برای دایسون موفقیت‌آمیز نبود. او پس از مدتی تصمیم گرفت خودش وارد فرایند ساخت و تولید شود. فروش اولیه‌ی محصول در ژاپن درآمد مناسبی برای دایسون به‌همراه داشت. او همچنین با وثیقه‌کردن خانه‌ی شخصی، وام 800 هزار دلاری دریافت کرد و درنهایت، ریسک بزرگی برای تولید تجاری ایده‌اش متقبل شد.

 

اولین نمونه‌ی تجاری جاروبرقی بدون کیسه دایسون

محصول تجاری دایسون به‌نام Dyson DC01 در سال 1993 در بریتانیا رونمایی شد. طراحی اولین جاروبرقی دایسون نشان‌دهنده‌ی روحیه‌ی هنری او به‌همراه ایده‌های مهندسی نوآورانه بود. ترکیب رنگ نارنجی و طوسی درکنار ایده‌ی نوآورانه‌ی استفاده‌نکردن از کیسه‌ی زباله، خریداران را از همان ابتدا به‌خود جذب کرد. محصول دایسون درکنار نمونه‌های موجود در بازار می‌درخشید و طراح بریتانیایی آماده‌ی عرضه‌ی انبوه محصولش بود.

شرکت‌های فروش پستی بیش‌از‌همه از محصول جدید دایسون استقبال کردند. او پس از ثبت جاروبرقی خود در کاتالوگ تعدادی از این شرکت‌ها، با استقبال درخور‌توجه مشتریان روبه‌رو شد. درادامه، جاروبرقی‌های دایسون به‌مرور به خرده‌فروشی‌های لوازم خانگی هم اضافه شدند و تنها دو سال پس از معرفی نمونه‌ی اولیه، جاروبرقی دایسون به پرفروش‌ترین محصول در بریتانیا تبدیل شد. فراموش نکنید او بر رقابت قیمتی برای محصول نوآورانه‌ی خود تمرکز نمی‌کرد و DC01 با وجود قیمت گران‌تر از نمونه‌های موجود در بازار، موفق شده بود سهم درخور‌توجهی به‌دست آورد. دایسون با همین ایده‌ی اولیه، جوایز متعددی در سرتاسر جهان دریافت کرد و DC01 در موزه‌های متعددی به‌نمایش گذاشته شد.

 

عشق ادامه‌دار به طراحی

دایسون برای تولید جاروبرقی خود شرکت مستقلی راه‌اندازی کرده بود که با سرعت زیادی به موفقیت و مراحل مقیاس‌دهی رسید. رشد شرکت باعث شده بود زمان زیادی به مدیریت کارهای روزمره اختصاص دهد. جیمز دایسون ذاتا مهندس طراح بود و نمی‌توانست زمان زیادی به کارهای مدیریتی اختصاص دهد و همیشه ذهنش درگیر طراحی محصول می‌شد. درنهایت در سال 2001، مارتین مک‌کورت را به‌عنوان مدیرعامل شرکت دایسون استخدام کرد.

مک‌کورت وظیفه‌ی گسترش حوزه‌ی فعالیت شرکت دایسون را به‌خوبی انجام داد. او جاروبرقی نوآورانه را در بازار ایالات متحده عرضه کرد و اولین قدم‌ها را برای جهانی‌سازی برند دایسون برداشت. دراین‌میان، جیمز زمان بیشتری برای طراحی پیدا کرده بود و کوشید طرح جاروبرقی را بهینه‌سازی کند. او اکثر زمان خود را با تیم طراحی شرکت سپری می‌کرد و در مسیر بهینه‌سازی جاروبرقی، به‌مرور ایده‌های بیشتری شکل داد.

 

جیمز دایسون پس از موفقیت چشمگیر در طراحی نوآورانه‌ی جاروبرقی، به‌دنبال ایده‌هایی برای بهینه‌سازی لوازم خانگی دیگر رفت. ماشین لباس‌شویی ایده‌ی بعدی بود که ذهن کارآفرین بریتانیایی را به‌خود مشغول کرد. اولین محصول شرکت دایسون در این دسته به‌نام ContraRotator معرفی شد که از دو ساختار گردشی با جهت‌های مخالف بهره می‌برد. دایسون در طراحی این محصول نیز زیبایی‌شناسی هنری را در سطح بالا پیاده‌سازی کرده بود. البته ماشین لباس‌شویی دایسون قیمت بسیار گرانی داشت (حدود 1،300 دلار) و با موفقیت تجاری همراه نشد. درنهایت، شرکت دایسون مجبور شد تولید ماشین لباس‌شویی را متوقف کند.

شکست تجاری در طراحی ماشین لباس‌شویی دایسون را از ایده‌پردازی و نوآوری در صنعت لوازم خانگی مأیوس نکرد. او به‌سراغ سیستم‌های هوایی رفت تا طراحی جدیدی در آن‌ها طراحی سایت اختصاصی با php پیاده‌سازی کند. سیستم‌های تصفیه‌ی هوا و رطوبت‌ساز و فن‌های خنک‌کننده هدف جدید جیمز دایسون بودند. خنک‌کننده‌های بدون پره‌ی دایسون طراحی انقلابی بعدی بودند که بازهم دسته‌ای از لوازم خانگی را وارد دورانی جدید کردند. این محصولات با موفقیت تجاری درخور‌توجهی همراه شدند و به‌نوعی شکست طرح ماشین لباس‌شویی را از خاطره‌ها پاک کردند.

 

سیستم تهویه‌ی هوا بدون پره دایسون

دایسون با بهره‌برداری از ایده‌ی خنک‌کننده‌های بدون پره، سعی کرد در حوزه‌های دیگر لوازم خانگی هم نوآوری کند. دستگاه‌های خشک‌کن دست هدف بعدی طراحی دایسون بودند. او با پیاده‌سازی سیستم مدرن در این دستگاه‌ها، زمان خشک‌کردن دست را به کمتر از 10 ثانیه رساند که با موفقیت تجاری درخورملاحظه‌ای هم در بازار همراه بود. این دستگاه‌ها به‌نوعی حکم تبدیل‌شدن شرکت دایسون به یکی از برندهای مشهور لوازم خانگی در بریتانیا و جهان را امضا کردند. جیمز دایسون بعدا با تکیه بر همین فناوری، در سال 2016 سشوار خاصی طراحی کرد که با وجود هزینه‌ی 65 میلیون دلاری طراحی، با موفقیت چشمگیری همراه شد. سشوار Dyson Supersonic با وجود قیمت نسبتا گران حدودا 400 دلاری، به پرفروش‌ترین محصول بریتانیا در سال 2017 تبدیل شد.

یکی از نوآوری‌های مهم دایسون و شرکتش در دهه‌ی 2000، طراحی جاروبرقی‌های بی‌سیم بود. اولین جاروبرقی بی‌سیم شرکت در سال 2006 به بازار عرضه شد. امروزه، تعداد زیادی جاروبرقی و دیگر لوازم بی‌سیم در خانواده‌ی محصولات دایسون دیده می‌شوند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ربات تمیزکننده‌ی سطوح اشاره کرد. در سال 2018، دایسون اعلام کرد شاید تولید تجهیزات تمیزکننده‌ی سیمی را متوقف کند تا تمرکز شرکت روی لوازم بی‌سیم معطوف شود.

 

سشوار دایسون

توسعه‌ی فعالیت و تمرکز روی آموزش

نوآوری‌های دایسون در طراحی محصول و نقش مهمی که در ساختار کسب‌وکار و اقتصاد بریتانیا بازی کرد، در سال 2006 لقب «شوالیه» را برای او به‌همراه داشت و از آن زمان به‌نام سر جیمز دایسون شناخته می‌شود. در زمان دریافت افتخار سلطنتی، دایسون از 1،500 کارمند و کارگر شرکتش تشکر کرد که در تبدیل شرکت تولیدکننده‌ی جاروبرقی به کسب‌وکاری بین‌المللی نقش ایفا کردند. او ابراز امیدواری کرد این موفقیت‌ها دیگر طراحان محصول و مهندسان را نیز به نوآوری ادامه‌دار و تلاش برای تجاری‌کردن ایده‌ها تشویق کند.

دایسون تصمیم گرفت طراحی محصول را آکادمیک و کاملا علمی توسعه دهد

دایسون در مسیر حمایت‌هایش از نوآوری و خلاقیت، در ابتدای قرن بیست‌ویکم تصمیم گرفت بنیادی خیریه راه‌اندازی کند. بنیاد جیمز دایسون در سال 2002 فعالیتش را شروع کرد. از اهداف مهم این بنیاد می‌توان به تشویق نیروهای جوان به تفکر خلاقانه اشاره کرد. بنیاد دایسون با پرداخت کمک‌های مالی به دانشجویان و استادان از سطح مدرسه تا دانشگاه، ایده‌پردازی و توسعه‌ی ایده تا تجاری‌شدن را در میان آن‌ها تشویق می‌کند. این بنیاد همچنین جایزه‌ای به‌نام جیمز دایسون دارد که به طراحان نوآور با محصولات موفق ازلحاظ تجاری اهدا می‌شود.

بنیاد دایسون در سال 2015 کمک‌هزینه‌ای به مبلغ 15/7 میلیون دلار به کالج سلطنتی لندن اهدا کرد تا دانشکده‌ی مهندسی طراحی دایسون (Dyson Schoolf od Design Engineering) را راه‌اندازی کند. دانشکده‌ی مذکور اکنون دوره‌ی حرفه‌ای چهارساله برگزار می‌کند که فرایندهای طراحی نوآورانه را در تمامی سطوح و رشته‌ها پوشش می‌دهد. هدف از آموزش مهندسان در این دوره‌ها، پرورش ایده‌های ساختارشکن برای محصول‌ها، سرویس‌ها، تجربه‌ها و سیستم‌های حرفه‌ای است.

 

خشک‌کن دست دایسون

پس از راه‌اندازی دانشکده‌ی طراحی دایسون، طراح مشهور بریتانیایی تصمیم گرفت دانشگاهی متمرکز بر مفاهیم طراحی در کشورش راه‌اندازی کند. او در سال 2016 اعلام کرد در پروژه‌ای پنج‌ساله، 19/6 میلیون دلار برای راه‌اندازی مؤسسه‌ی Dyson Institute of Technology هزینه خواهد کرد. دانشگاه دایسون در نزدیکی ساختمان مرکزی شرکتش در ویلتشر فعالیت می‌کند و دوره‌هایی به‌صورت بورسیه‌ی کامل برای دانشجویان واجدشرایط دارد. جیمز دایسون درباره‌ی دوره‌های آموزشی دانشگاهش می‌گوید:

ما به روشن‌فکرترین و خلاق‌ترین مهندسان مسیری جایگزین آموزش‌های سنتی دانشگاهی ارائه می‌کنیم. این دانشگاه قطعا تنها برای افراد سخت‌کوش و قوی مناسب خواهد بود. آموزش مهندسی سخت‌گیرانه‌ای داریم که البته با موقعیت شغلی مناسب همراه خواهد بود.

جیمز دایسون در سال‌های اخیر که تمرکز خود را روی فعالیت‌های خیرخواهانه و آموزش معطوف کرده بود، از طراحی محصول جدید غافل نشد. جاروبرقی رباتیک شرکت او پس از 17 سال تحقیق‌و‌توسعه در سال 2015 به‌نام Dyson 360 Eye معرفی شد. این جاروبرقی با استفاده از اپلیکیشن اختصاصی Dyson Link هدایت می‌شود و به حضور دائم کاربر نیاز ندارد. با وجود قیمت گران 999 دلاری جاروبرقی رباتیک دایسون، بازهم موفقیت چشمگیری برای شرکت فراهم شد.

 

جاروبرقی رباتیک دایسون

از فعالیت‌های اخیر جیمز دایسون در حوزه‌ی طراحی می‌توان به خودروهای برقی اشاره کرد. او ابتدا تصمیم گرفته بود خودرو برقی پاک و حرفه‌ای خود را در سال 2020 به بازار عرضه کند. اگرچه هنوز از محصول مدنظر جیمز در بازار خبری نیست، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند بازهم با طراحی خارق‌العاده و انقلابی روبه‌رو خواهیم بود. دایسون برای طراحی خودرو برقی خود، 2/61 میلیارد دلار از سرمایه‌ی شخصی را اختصاص داد و سعی می‌کند محصولی کاملا متفاوت به بازار عرضه کند. البته برخی اخبار ادعا می‌کنند ظاهرا پروژه‌‌ی خودرو برقی دایسون متوقف خواهد شد.

جیمز دایسون در سال 2020 و جریان بحرانی ویروس کرونا، نقش اجتماعی شرکتش را به‌خوبی مدیریت کرد. مشکلات متعددی که به سیستم درمانی بریتانیا وارد شد و کمبود تجهیزات را در سطوح گوناگون به‌همراه داشت، شرکت دایسون را نیز وارد عمل کرد. جیمز دایسون تمامی نیروهای طراح خود را در پروژه‌ای اورژانسی بسیج کرد که در 10 روز، موفق شدند ونتیلاتور حرفه‌ای بسازند. این دستگاه که به‌نام CoVent معرفی شد، به‌سرعت سفارشی 10 هزار دستگاهی از سازمان NHS بریتانیا دریافت کرد. البته فرایندهای تأیید و تنظیمگری دستگاه به‌وسیله‌ی سازمان‌های دولتی زمان زیادی به‌طول انجامید. در آوریل، NHS سفارش خود را پس گرفت و شرکت دایسون که 20 میلیون پوند در توسعه‌‌ی ونتیلاتور سرمایه‌گذاری کرده بود، خسارت مالی فراوانی متحمل شد. البته دایسون هیچ تلاش برای تأمین خسارت از سازمان‌های عمومی نکرد.

زندگی شخصی و افتخارها

جیمز دایسون در سال 1968 با دیدری هاینمایش ازدواج کرد. در آن زمان، دایسون هنوز مشغول تحصیل در کالج سلطنتی بود و دیدری در دانشکده‌ی هنر ویمبلدون در رشته‌ی گرافیک تحصیل می‌کرد. سال‌های ابتدای زندگی آن دو با صرفه‌جویی شدید در هزینه‌ها همراه بود و همان‌طورکه گفته شد، دیدری در دوره‌ای تأمین هزینه‌ها را برعهده داشت. آن‌ها زندگی خود را در فولهام و وضعیتی شروع کردند که جیمز برای تأمین هزینه‌ها، به‌صورت پاره‌وقت در ایستگاه محلی سوخت کار می‌کرد.

 

ونتیلاتور دایسون

جیمز و دیدری فرزند‌هایی به ‌نام امیلی و سم و جیک دارند. هر سه فرزند در حوزه‌های هنری فعالیت می‌کنند و موفقیت‌های چشمگیری هم کسب کرده‌‌اند. امیلی بوتیکی به‌نام Couverture اداره می‌کند و سم موسیقی‌دان است و جیک سابقه‌ی طراحی حرفه‌ای نورپردازی دارد و در شرکت دایسون کار می‌کند. جیمز در سال 2009، به هر سه فرزندش سهامی معادل 19/6 میلیون دلار از شرکت اهدا کرد.

جیک دایسون شرکتی برای تولید محصولات نورپردازی داشت که به‌نام Jake Dyson Products فعالیت می‌کرد. شرکت او در سال 2015 با دریافت مبلغ نامعلومی به شرکت پدر فروخته شد. طراحی‌های جیک به‌مرور به خط‌تولید اصلی شرکت دایسون اضافه شدند و اکنون او نقش مهمی در طراحی‌های شرکت اصلی ایفا می‌کند. خرید شرکت جیک این ایده را تقویت کرد که جیمز دایسون تصمیم گرفته است پسرش را به‌عنوان جانشین معرفی کند.

جیمز دایسون از مدیرانی بود که در آستانه‌ی قرن بیست‌ویکم، بریتانیا را به عضویت سریع‌تر در اتحادیه‌ی اروپا تشویق کرد. شرکت او در آن دوره به‌دلیل ایسنا ارزش درخورتوجه پوند، توانایی درآمدزایی مناسب از بازارهای بین‌المللی را نداشت. دایسون حتی تهدید کرده بود درصورت نپیوستن بریتانیا به یورو، کسب‌وکارش را به مالزی منتقل خواهد کرد. نکته‌ی جالب اینکه او در رویداد Brexit که خروج بریتانیا از اتحادیه‌ی اروپا را به‌همراه داشت، از حامیان جدی طرح بود.

کارآفرین بریتانیایی مانند بسیاری از ثروتمندان جهان ثروت خود را برای خرید املاک و مستغلات هزینه می‌کند و املاک او اکنون از ملکه‌ی بریتانیا هم بیشتر هستند. او در سال 2020 با ثروتی حدود 16/2 میلیارد پوند، ثروتمندترین فرد بریتانیا محسوب می‌شود. شرکت او با مجهزبودن به 58 خط‌تولید اختصاصی، در سال 2018 درآمد 4/4 میلیارد پوندی ثبت کرد. درحال‌حاضر، حدود 3،500 نفر در سرتاسر جهان برای شرکت دایسون کار می‌کنند. جیمز دایسون ادعا می‌کند هر هفته، 10 میلیون دلار در تحقیق‌و‌توسعه برای طراحی محصولات جدید هزینه می‌کند.

جیمز دایسون در سال 2020 و در 73 سالگی، هیچ نشانه‌ای از خستگی از طراحی در خود نمی‌بیند و هنوزهم به فکر طراحی محصولات جدیدی و تغییر کاربری تجهیزات روزمره‌ی مردم است. جیمز در مصاحبه‌ای گفته بود محصولات خاص و پرطرفدار مانند گوشی‌ هوشمند جایی در تفکر طراحی او ندارند. درواقع، دایسون تلاش می‌کند محصولاتی که حتی مردم از آن‌ها متنفر هستند، با تغییر کاربری و طراحی، به کارایی خارق‌العاده برساند.

منبع: زومیت


ترامپ فاقد خیرخواهی برای ایران است

استاد روابط ایلنا بین‌الملل دانشگاه ستون هال نیویورک ترامپ را دروغگو و فاقد خیرخواهی برای مردم ایران دانست و تاکید کرد: ترامپ از پاندمی کرونا در راستای سیاست‌های خود علیه ایران استفاده می‌کند

مارتین ادواردز، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه ستون هال نیویورک است‌. وی در گفت‌و‌گو با ایلنا نظرات خود درباره تنش‌ها میان ایران و آمریکا مطرح کرد.

مارتین ادواردز در ابتدا با انتقاد از خروج ایران از برجام گفت: آمریکا از برجام خارج شد و با خروج از برجام فشار زیادی را علیه ایران اعمال کرده است و تحریم‌ها همچنان باقی است حتی شیوع کرونا هم ترامپ را از این موضوع منصرف نکرده است.

وی افزود: ترامپ معتقد است که برجام توافقی بد است و ایران کشوری بد است و دشمنی با ایران را در اصول خود دارد، بنابراین دشمنی را کنار نمی‌گذارد. حل و بهبود روابط ایران و آمریکا به آسانی صورت نمی‌گیرد.

ترامپ فاقد خیرخواهی برای ایران است

استاد روابط بین‌الملل دانشگاه ستون هال نیویورک در ادامه گفت: ترامپ فاقد خیرخواهی برای ایران است و هیچ حسن نیتی برای ایران ندارد. تمام حرف‌هایی ویکی پدیا که می‌زند اشتباه و یک ژست غلط و دروغین برای جلب توجه و انحراف افکار عمومی است و کاملا بر خلاف حرف‌هایش اعتقاد دارد.

ترامپ از پاندمی کرونا در راستای سیاست‌های خود علیه ایران استفاده می‌کند

این استاد دانشگاه با اشاره به پاندمی کرونا در ایران گفت: ترامپ به فکر مردم ایران نیست و از پاندمی به عنوان ابزاری برای فشار بیشتر و در راستای سیاست‌های خود علیه ایران استفاده کرده است. حتی با توجه به ناکارآمدی در مدیریت کرونا ترامپ به دنبال فشار بر ایران استتا افکار عمومی را از مدیریت ناکارآمد خود منحرف کند.

با وجود ترامپ هیچ چشم‌اندازی برای بهبود روابط ایران و آمریکا وجود ندارد

وی همچنین در ادامه در مورد احتمال بهبود روابط میان دو دولت و همکاری میان آنها گفت: در حال حاضر هیچ چشم‌انداز و پتانسیلی برای بهبود روابط با وجود ترامپ وجود ندارد. ترامپ تمایلی برای بهبود روابط با ایران ندارد.

درصورت روی کار آمدن بایدن احتمال بهبود روابط ایران و آمریکا وجود دارد

مارتین ادواردز افزود: در آینده احتمال بهبود روابط وجود دارد اما همه چیز بستگی به احتمال تغییر دولت در آمریکا دارد. اگر دولت در آمریکا تغییر کند و جو بایدن بر سر کار بیاید، احتمال تغییر و بهبود روابط میان این دو کشور وجود دارد

سفیر جمهوری اسلامی ایران در روسیه اعلام کرد: امام خمینی(ره) با تاسیس جمهوری اسلامی ایران بر دیدگاه‌های امپریالیسم و کاپیتالیسم در غرب و کمونیستی و مارکسیسم در شرق برای اداره کشورها خط بطلان کشید.

به گزارش ایلنا، «کاظم جلالی»  در وبینار بین‌المللی آشنایی با اندیشه‌های بین‌المللی حضرت امام که از سوی سفارت ایران در روسیه با حضور اندیشمندانی از ایران، آرژانتین، روسیه، بلاروس، ارمنستان و قزاقستان برگزار شد، این مطلب را بیان کرد.

وی در ادامه گفت:این روزها همچنین سالروز شروع نهضت امام خمینی (ره) است که 15 سال پس از آن منجر به پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 شد.

سفیر ایران گفت: شخصیت امام (ره) به اندازه‌ای بزرگ است که هر فردی به خرید سایت آماده وردپرس میزان ظرفیت خود می‌تواند از آن شخصیت بزرگ برخوردار باشد. طبعا سخن گفتن بر روی ابعاد مختلف شخصیتی، اخلاقی، عرفانی، انسانی و حکومتی ایشان در قالب یک نشست دشوار است.

جلالی گفت: من به چند نکته اساسی در اندیشه ها و زندگی ایشان اشاره می کنم و به یک تعبیر امام (ره) را می توان به عنوان زنده کننده و تجدیدکننده دین در جهان خواند.

وی با اشاره به اینکه تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در جهان دو بلوک و گرایش فکری وجود داشت، اظهار کرد: یکی بلوک کاپیتالیستی و سرمایه داری بود و دیگری بلوک مارکسیستی و کمونیستی.

سفیر ایران خاطرنشان کرد: در دنیای سرمایه داری به این جمع بندی رسیده بودند که دین اساسا نباید به عرصه عمومی و اجتماع وارد شود و یک امر کاملا خصوصی و ارتباطی بین خالق و مخلوق است.

وی ادامه داد: از این رو کاپیتالیسم‌ها قائل به این بودند که دین نه تنها وظیفه‌ای در عرصه عمومی و اجتماعی ندارد بلکه اولویت این است که دین در عرصه اجتماعی حضور نداشته باشد.

سفیر ایران گفت: در قطب مارکسیسم و کمونیسم هم بر این باور بودند که دین افیون و تریاک توده‌هاست و عنصری است که نقش مسکن و آرام کننده اجتماع را به نفع جریان قدرت در دست دارد.

وی ادامه داد: در اصل جریان مارکسیسم قائل بود که دین یک عرصه ضدانقلاب است و اساسا از دین، دگرگونی، تحول و انقلاب بیرون نمی‌آید. لذا اگر ما به تئوری پردازان انقلاب قبل از سال 1979 میلادی و پیروزی انقلاب اسلامی نگاه کنیم، تمام تئوری پردازان انقلاب، به انقلاب دینی اشاره نمی‌کردند.

جلالی گفت: اکنون آشکار خواهد شد که امام (ره) با انقلاب اسلامی همزمان، تعارض به دو بلوک مارکسیستی و کاپیتالیستی را هدف قرار داد. یعنی اولا با انقلاب جامع و بزرگی مثل انقلاب ایران نشان داد با استفاده از عنوان دین و بهره گیری از دین می توان بزرگترین انقلاب و دگرگونی را ایجاد کرد و نشان داد که دین نه تنها آرام بخش و مسکن به نفع جریان قدرت نیست بلکه تحریک کننده برای براندازی قدرت ظالمانه است.

سفیر ایران تصریح کرد: پس از این ماجرا بود که نظریه پردازان در خصوص فرضیات خود در خصوص انقلاب ها تجدیدنظر کردند و  تئوری انقلاب‌های دینی را به آن افزودند.

وی ادامه داد: با انقلاب ایران عملا ارایه تئوری مردم‌سالاری دینی و تشکیل یک نظام مبتنی بر دین نشان داد که دین برای اداره جامعه برنامه دارد و امری فردی نیست. 

سفیر ایران گفت: اتفاقا امام (ره) در طول 15 سالی که در عراق در تبعید بودند تئوری حکومت اسلامی و اداره کشور بر اساس مردم‌سالاری دینی را تبیین و تنظیم کردند.

وی خاطرنشان کرد که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بر این باور بود که دین به اساس باید در جامعه حضور داشته باشد اما شکل حکومت می تواند کاملا عرفی و براساس آخرین دستاوردهای بشری باشد. لذا ایشان با دستاوردهای بشری به مخالفت برنخاست بلکه آن را در اداره کشور مهم برشمرد و اینکه تفکیک قوا باید وجود داشته باشد.

جلالی افزود: ضمن اینکه حکومت جمهوری اسلامی حکومت دینی است اما با نظریه تفکیک قوا شکل گرفته است.

سفیر ایران از دستاوردهای دیگر بشری به شکل گیری پارلمان اشاره کرد که آن را در قانون اساسی جمهوری اسلامی گنجانده اند. 

وی افزود: امام خمینی (ره) جمله ای بسیار مهم گفتند که در جمهوری اسلامی ایران، پارلمان در راس امور کشور است.

عضو حقوقدان شورای نگهبان روایتی از حال و هوای دزفول در روز رحلت امام(ره) را به رشته تحریر در آورده است.

به گزارش ایلنا، هادی طحان نظیف در اینستاگرام نوشت:

"چهارده خرداد 68 را به خوبی به یاد دارم. هفت سالم بود. آخرین کارهای بازسازی خانه‌ای که در ایام جنگ، موشک خورده بود، در حال اتمام بود و کارگران مشغول کار بودند. ما نیز در گوشه‌ای از همان خانه موشکی! زندگی می‌کردیم.

در آن ایام از رادیو و تلویزیون پیگیر اخبار سلامتی امام بودیم و مثل بقیه شب و روز را با اخبار ایشان سپری می‌کردیم و برای سلامتی‌شان دعا می‌کردیم.

صبح چهاردهم خرداد که از خواب بیدار شدم، دیدم مرحوم مادرم گریه می‌کنند. متوجه خبر ارتحال امام شدم.

برادر 19 ساله‌ام از شنیدن خبر تاب نیاورد و همان روز برای تشیع پیکر امام به سمت تهران راه افتاد.

با اینکه سنم کم بود اما دوست داشتم همراه او به تهران بروم. اما فقط به همراهی برادر دیگرم که کمی از من بزرگتر بود رضایت داد. از دزفول تا تهران راه زیادی بود و قبول حضور من در چنین سفری برای خانواده دشوار بود.

چون نتوانسته بودیم در تشییع تهران حاضر شویم از تلویزیون تصاویر تشییع تاریخی را تماشا می‌کردیم.

حال و هوای مسجد جامع دزفول هم چیزی کمتر از حسینیه جماران نداشت. مردم دسته دسته به مسجد می‌آمدند و عزاداری می‌کردند. صحنه هایی عجیبی بود و مردم از خود بی‌خود شده بودند. مردم انگار پدرشان را از دست داده بودند. و حقیقتا امام پدر امت بود و تکیه‌گاه و مایه آرامش‌شان.

داغ رفتن حضرت روح‌الله تسکین نیافت، تا امامی دیگر قامت راست کرد. امام خامنه‌ای هدایت امت را به دست گرفت و کشتی ایران را در دریای طوفان‌ها ناخدایی کرد. نگذاشت انقلاب خمینی از راه خود منحرف شود و آرمان‌های امام و ملت فراموش شود. نگذاشت ایران حقیر شود و استعمار و استبداد جای جمهوریت را بگیرد. نگذاشت فشارهای دشمنان کشور را فروبپاشد و دست ملت جلوی اهریمن دراز گردد.

ما به راه امام باور داریم، به رهبرمان ایمان داریم و به آینده روشن امید داریم."

سخنرانی امروز رهبری در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب داده شد.

به گزارش ایلنا سخنرانی امروز مقام معظم رهبری به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی مورد توجه رسانه‌های خارجی قرار گرفت:

بی بی سی نوشت: رهبر ایران در سخنرانی امروز به حادثه کشته شدن جورج فلوید در آمریکا اشاره کرد و گفت که مردم را می‌کشند و زبانشان هم دراز است. بعد از حقوق بشر دم می‌زنند. آن مرد سیاهی که کشته شد حقوق بشر نداشت؟  این جمله که الان معترضان می‌گویند نفس نمی‌توانم بکشم، جمله همه کسانی است که در جهان قربانی سیاست‌های آمریکا بوده‌اند.

ترند مپ هم بخشی از این سخنان را پوشش داد و نوشت: آیت الله سایت فروشگاهی وردپرس رایگان خامنه‌ای رهبر انقلاب ایران در سخنرانی امروز تاکید داشت که مخاطب  امام خمینی در تحوّل‌آفرینی عبارت بود از ملّت ایران. ملّت مثل یک اقیانوس است. به طوفان درآوردن یک اقیانوس کار هر کسی نیست اما امام این کار را انجام داد.

الجزیره رسانه دیگری بود که به این سخنرانی پرداخت؛ آیت‌الله خامنه‌ای در سخنان امروز خود بر روحیه تحول‌خواهی و تحول‌انگیزی امام خمینی تاکید کردند. ایشان امام خمینی (ره) را رهبر به معنای واقعی دانستند.

راپتلی هم نوشت: آیت‌الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران چهارشنبه 3 ژوئن به مناسبت سی و یکمین سالگرد درگذشت آیت الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران  سخنرانی تلویزیونی را در تهران برگزار کرد‌. به طور سنتی این سالگرد با مراسمی گسترده در آرامگاه امام خمینی در تهران برگزار می‌شود، اما امسال به دلیل همه‌گیر شدن کرونا  ویروس همه رویدادها لغو شده‌اند. 

المنار، نیز این سخنان را بازتاب داد و نوشت: رهبر  انقلاب اسلامی آیت الله سید علی خامنه‌ای چهارشنبه گفت: «آنچه امروز در شهرهای آمریکا شاهد آن هستیم نتیجه واقعیت‌هایی است که همیشه آمریکا آن‌ها را پنهان نگه داشته شده است. با این حال، امروز این‌ها آشکار شده است که منجر به ننگ دولت آمریکا می.شود. 

شبکه المیادین نیز به سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی پرداخت و به نقل از ایشان نوشت: هرگونه تغییر و تحولی نیازمند پشتوانه فکری است. 

راشاتودی هم در اخبار امروز خود بخشی از سخنان رهبری را بارتاب داد.

«و باز دوباره خرداد و باز روزهای غم‌بار!

در ماه خرداد ظاهرا سری نهفته است، نیمه خرداد 1342 که حضرتش از آن انتظار فرج داشت و این‌که وصالش با حضرت حق نیز در نیمه خرداد اتفاق افتاد، خمینی روح الله حق بزرگی گردن همه ما دارد،  آنان که با او بودند و آنان که او را ندیدند، اصحاب، انصار و تابعین. چرا که او راه را گشود تا حرکت امکان‌پذیر شود، و موانع را از سر راه برداشت تا دیگران ‌آسیب نبینند، او سرباز بود اما سرباز خدا! او مصداق عین‌الیقینی بود که حق‌الیقین شد، آمدنش برای شدن بود، تا راه استقامت نشان شود و رفتن ارزش باشد نه ماندن چرا که ماندن اضمحلال است و رفتن معراج و او در نیمه خرداد عروج نمود.

او در پی حشمت و جاه نبود و از خرقه و مسند بیزار و آنچه که او را تسکین می‌داد دیدن روی دل آرای دوست بود.

رهرو عشقم و از خرقه و مسند بیزار

به دو عالم ندهد روی دل آرای تو را

او به خوبی می‌دانست که راه عشق راهی سخت است و طولانی اما همیشه در فکر آن بود، از کجا برود تا بر دوست و ره توشه چه بردارد که دست خالی نباشد؟

چه کنم تا به سر کوی تو راه دهند؟

 که این سفر توشه همی خواهد و این ره دور است

ره توشه‌ای که عاقبت او یافت ایمان جوانان این مرز و بوم بود، ایمان به خود، ایمان به امام و ایمان به خدا.

و در مقابل همه این راهبری مخلصانه و حکیمانه به دنبال اجر و پاداش دنیوی نبود، چرا که او از نسل همانایی بود که اطعام را برای خشنودی خدا انجام می‌دادند،

انما نطعمکم لوجه الله لانرید منک جزاء و لاشکورا

و در مقابل این هدایت معنوی به دنبال پست و مقامی زومیت هم نبود،

.... قل لا اسالکم علیه اجرا ان هو الا ذکری للعالمین

و زبان حال او این بود

لطف کن ای دوست، از رخ پرده بگشا، ناز کم کن

دل تمنایی ز دلبر غیر دیداری ندارد.

رحمت و رضوان واسعه الهی بر روح پرفتوح او

منبع: ایلنا